افزایش بدهی شرکت های هواپیمایی بازگشت به شرایط عادی را دشوار خواهد کرد
انجمن بین المللی حمل و نقل هوایی (یاتا) آنالیزی منتشر کرد که نشان میدهد بدهی شرکت های هواپیمایی تا انتهای امسال ۵۵۰ میلیارد دلار افزایش پیدا خواهد کرد که این میزان ۱۲۰ میلیارد دلار بیشتر از پیش بینیهای ابتدای سال است. ۶۷ میلیارد دلار از بدهی جدید متشکل از وامهای دولتی (۵۰ میلیارد دلار)، مالیاتهای معوقه (۵ میلیارد دلار) و ضمانت وام (۱۲ میلیارد دلار) است.
در حالیکه ۵۲ میلیارد دلار از منابع تجاری شامل وامهای تجاری (۲۳ میلیارد دلار)، بدهی بازار سرمایه (۱۸ میلیارد دلار)، بدهی ناشی از اجاره (۵ میلیارد دلار) و دسترسی به تسهیلات اعتباری موجود (۶ میلیارد دلار) است.
کمکهای مالی به منزله گریزگاهی از شرایط بحرانی موجود است. اما با از سرگیری شرایط پیشین در ادامه سال، بدهی وامهای دریافتی صنعت هواپیمایی نزدیک به ۵۵۰ میلیارد دلار خواهد بود که با افزایش سنگین ۲۸ درصدی همراه است.
الکساندر دژونیاک مدیرعامل یاتا اظهار کرد: “کمکهای دولت به شناور ماندن این صنعت کمک خواهد کرد. اما چالش بعدی ممانعت از غرق شدن ایرلاینها در ورطهی بدهیهای ناشی از این کمکهای مالی خواهد بود.”
دولتها مجموعا ۱۲۳ میلیارد دلار به شرکتهای هواپیمایی کمک مالی رساندهاند که بازپرداخت آنها مبلغی بالغ بر ۶۷ میلیارد دلار خواهد بود. تراز مالی تا حد زیادی شامل یارانه دستمزد پرسنل (۳۴٫۸ میلیارد دلار)، حقوق صاحبان سهام (۱۱٫۵ میلیارد دلار) و تخفیف مالیاتی/ یارانه (۹٫۷ میلیارد دلار) است. از بین رفتن ۶۰ میلیارد دلار پول نقد تنها در سه ماهه دوم سال ۲۰۲۰ برای ایرلاینها امری حیاتی است.
دژونیاک افزود: “بیش از نیمی از کمکهای مالی دولتها، بدهیهای جدیدی برای این صنعت ایجاد خواهد کرد. کمتر از ۱۰% از آن به سهام شرکتهای هواپیمایی اضافه خواهد شد. این امر تصویر مالی صنعت هواپیمایی را به کلی دگرگون خواهد کرد. پرداخت بدهی شرکتهای هواپیمایی به دولت و وام دهندگان خصوصی بدین معناست که این بحران مدت زمان زیادی دامنگیر صنعت هواپیمایی خواهد بود.”
احتمالا این مطلب را هم بپسندید: کاهش درآمد مجریان تورهای مسافرتی
تنوعات منطقهای
میزان ۱۲۳ میلیارد دلار کمکهای مالی دولتها برابر با ۱۴% از مجموع درآمد شرکتهای هواپیمایی (۸۳۸ میلیارد دلار) در سال ۲۰۱۹ است. تنوعات منطقهای در پراکندگی کمکهای مالی حاکی از آن است که در این میان تفاوتهای فاحشی وجود دارد که باید از میان برداشته شود.
درآمد سال ۲۰۱۹ (به میلیارد) | کمکهای مالی (به میلیارد) | درصد کمکها به نسبت میزان درآمد سال ۲۰۱۹ | |
جهانی | $۸۳۳ | $۱۲۳ | %۱۴ |
امریکای شمالی | $۲۶۴ | $۶۶ | %۲۵ |
اروپا | $۲۰۷ | $۳۰ | %۱۵ |
آسیا-اقیانوسیه | $۲۵۷ | $۲۶ | %۱۰ |
امریکای لاتین | $۳۸ | $۰٫۳ | %۰٫۸ |
آفریقا و خاورمیانه | $۷۲ | $۰٫۸ | %۱٫۱ |
هنوز هم تفاوت فاحشی در میزان کمکهای مالی وجود دارد و نیاز است تا به ایرلاینها برای رهایی از بحران کووید-۱۹ کمک رسانی شود. مولفه اصلی در کمکهای مالی به شرکتهای هواپیمای امریکای شمالی، اجرای طرح CARES Act است که در مجموع در بردارنده یک چهارم درآمد سالانه ایرلاینهای داخلی در سال ۲۰۱۹ بوده است. همچنین این مقدار در اروپا برابر با ۱۵% و در آسیا- اقیانوسیه برابر با ۱۰% از درآمدهای سالیانه بوده است. در حالیکه این مقدار در آفریقا، خاورمیانه و امریکای لاتین فقط ۱% از کل درآمد سال ۲۰۱۹ را شامل میشود.
احتمالا این مطلب را هم بپسندید: زیان مالی بی سابقه صنعت هواپیمایی کشور
دژونیاک گفت: “بسیاری از دولتها با افزایش کمکهای مالی پلی را برای عبور از این شرایط سخت فراهم کردهاند، تا با پرداخت کمکهای مالی به شرکتهای هواپیمایی مانع از ورشکستگی آنها شوند. اما در مقابل کشورهایی مانند استرالیا، ایتالیا، تایلند، ترکیه و بریتانیا در این زمینه به حد کافی سریع عمل نکردهاند و یا کمکهای مالی محدودی نمودهاند که نتیجه آن ورشکستگی برخی از شرکتهای هواپیمایی بوده است. همبستگی و همکاری برای بازگشت به شرایط عادی امری مهم است. کمکهای مالی به ایرلاینها، اقتصاد کشورها را نجات خواهد داد. ”
تاثیرات بدهی شرکت های هواپیمایی
نوع کمکها بر روی میزان سرعت و نیرویی که برای بازگشت به شرایط عادی نیاز است، تاثیر خواهد گذاشت. یاتا از دولتها خواسته است تا رساندن کمکهای مالی به ایرلاین ها را ادامه دهند و بر اقداماتی تمرکز کنند که به افزایش حقوق صاحبان سهامها کمک کند. دژونیاک اضافه کرد: “بسیاری از شرکتهای هواپیمایی هنوز هم شدیدا نیازمند کمکهای مالی هستند. پیام ما به دولتهایی که هنوز در این زمینه اقدامی انجام ندادهاند، کمک به ایرلاینها برای بالا بردن سطوح سرمایهشان با تمرکز بر کمکهای مالی است تا برای آنها جایگاهی محکم برای بازگشت به شرایط عادی فراهم آورد.”
دژونیاک ادامه داد: “آینده ای دشوار پیش روی ما است. مواجهه با کووید-۱۹ و رهایی از شوک مالی تنها نخستین موانع پیش روی ما هستند. اقدامات کنترلی پس از اپیدمی، هزینههای بالاتری در برخواهد داشت. برای رسیدن به اهداف پیش رو به سرمایه گذاریهایی نیاز خواهد بود. مهمتر از همه اینکه، شرکتهای هواپیمایی باید بازپرداختهای سنگین ناشی از کمکهای مالی را بپردازند. پس از عبور از مرحله بحران، بازگشت به دوره سلامت مالی، چالش بسیاری از ایرلاینها خواهد بود.”