معرفی آمفی‌تئاتر کولوسئوم
آمفی‌تئاتر کولوسئوم( Colosseum) که یکی از دیدنی‌ترین آثار باستانی رم است. این بنا که از بزرگترین آمفی‌تئاترهای امپراتوری رم باستان به شمار می‌رود ظرفیتی در حدود ۵۰ تا ۸۰ هزار نفر و ۸۰ درب ورودی داشته است. کولوسئوم در حال حاضر به عنوان یکی از عجایب هفت گانه جدید جهان شهرت دارد.
ساخت کولوسئوم توسط وسپاسیان بین سال‌های ۶۹ تا ۷۰ میلادی پایه‌گذاری شد. پس از آن پسرش تیتوس در سال ۸۰ میلادی کار ساخت آن را تمام کرد. امپراطور وسپاسیان به راحتی هزینه ساخت کولوسئوم را از غنائمی که از محاصره معبد اورشلیم به دست آورده بود تامین نمود و برای تامین هزینه ساخت آمفی تئاتر از مردم کمکی نگرفت.
امروزه کولوسئوم را با تاریخ خونین نبرد گلادیاتورها در آن می‌شناسند. در کولوسئوم گلادیاتور با یکدیگر یا با حیوانات وحشی می‌جنگیدند و اسباب سرگرمی تماشاچیان خود را (که اغلب از اشراف بودند) فراهم می‌کردند. برخی اعدام‌ها (مانند اعدام با رهاسازی حیوانات وحشی) نیز در کولوسئوم انجام می‌شده است.
گاهی تعداد زیادی از حیوانات با تعداد زیادی از گلادیاتورها باهم به نبرد می‌پرداختند. یکی از بزرگترین این مسابقات، رقابتی بود که بین ۱۱ هزار حیوان و ۱۰ هزار گلادیاتور طی ۱۲۳ روز انجام شد، این مسابقه از معروف‌ترین رقابت‌هایی بوده که در کولوسئوم برپا شده است. جالب است بدانید در زمان‌های تفریح و نهار مراسم اعدام به نمایش گذاشته می‌باشد.
ویژگی های آمفی‌تئاتر کولوسئوم
پلان کولوسئوم به شکل بیضی است و ارتفاع آن نیز به اندازه یک ساختمان ۱۵ طبقه است. به طور تقریبی می‌توان گفت، ارتفاعش حدود ۵۰ متر است. در زیر آن مجموعه‌ای از اتاق‌ها و گذرگاه‌ها برای عبور حیوانات وحشی و سایر تدارکات لازم جهت راه اندازی و اجرای نمایش قرار گرفته است. تعداد ۸۰ دیوار به عنوان تکیه‌گاه برای طاق‌های گنبدی شکل، گذرگاه‌ها، پلکان و ردیف‌های صندلی، روی صحنه قرار دارد.
نمای داخلی کلوسئوم از بالا سه ردیف طاق‌های گنبدی شکل رو به روی ستون‌ها و سر ستون‌ها قرار گرفته‌اند، این بنا به دلیل عبور و مرور آسان جمعیت به داخل و خارج میدان به عنوان یکی از شاهکارهای مهندسی جهان شناخته می‌شود.
در طول دوران استفاده از کلوسئوم دو حادثه، خسارت زیادی به آن وارد کرد. نخست، آتش سوزی در سال ۲۱۷ میلادی و پس از آن زمین لرزه سال ۴۴۳ میلادی، اما پس از هر ۲ حادثه این بنا مرمت شد. در اوایل قرن سیزدهم خانواده فرانگی پانی ایتالیایی مالک کلوسیوم شدند و آن را به قصر شخصی خود تبدیل کردند. در سال ۱۲۴۴ میلادی پاپ اینوسنزو چهارم و کلیسای کاتولیک مالک کلوسیوم شدند. در سال ۱۳۴۵ میلادی زمین لرزه خسارت زیادی به ساختمان وارد کرد و از مصالح ریخته شده آن در ساختمان‌های دیگر رم استفاده شد.
کولوسئوم رم، مانند برج پیزا در حال کج شدن است و بخش جنوبی این ساختمان ۴۰ سانتیمتر پایین‌تر از بخش شمالی آن قرار گرفته است.
قدمت تاریخی، شکوه و جلال این عمارت از یک سو و کارامدی آن برای اجرای نمایش و امکان کنترل جمعیت، از سوی دیگر، باعث شد این سالن یکی از بزرگترین بناهای معماری روم باستان به شمار رود.
بیشتر بخوانید:
